روزنامه خراسان رضوی، 25 آذر 97

بغض و شادمانی همایون شجریان در دیدار دختران بی سرپرست موسسه فتح المبین

همایون؛ همدم فرزندان «همدم»

عبدالهی- زینب به «همایون» سلام می کند و لبخند می‌زند، بعد دست هایش را بالا می آورد و دعا می کند، دعا برای سلامتی پدر مهمان امروز، دعای برای سلامتی «استاد محمدرضا شجریان»... .

حضور روز گذشته «همایون شجریان» در موسسه خیریه توان بخشی دختران بی سرپرست و کم توان ذهنی فتح المبین (همدم) در مشهد، خاطره ای شد ماندگار برای آن ها که تمام زندگی شان را وقف خدمت به 400 دختر معصوم و بی سرپرست این موسسه کرده اند. باورش سخت بود که «همایون شجریان»، هنرمندی که هم خود شهرتی جهانی دارد و هم پلاک فرزندی خسرو آواز ایران بر سینه او می درخشد، چنین فروتنانه و با متانت در جمع این دختران آسمانی حضور یابد و بیش از دو ساعت برای بودن در کنار آن ها وقت بگذارد. حضور همایون شجریان در شهر پدری اش، مشهد، علاوه بر ما، برای خود او نیز دلنشین و شادی بخش بود و می شد این موضوع را از چهره او خواند. البته حضور بزرگان خانواده استاد شجریان در کنار همایون، از جمله استاد «سیامک شجریان» که خود نامی درخشان در هنر آواز دارد، جلوه‌ای دو چندان به این محفل بخشیده بود.

دیدارشان با اهدای گل توسط دختران همدم به همایون آغاز شد و سپس او در بخش های مختلف این موسسه حضور یافت تا از نزدیک معصومیت این فرشته های زمینی را به نظاره بنشیند. گاهی اشک در چشمانش نمایان می شد، وقتی که دختران بی سرپرست و کم توان ذهنی به او لبخند می زدند اما توان سخن گفتن و ابراز محبت بیشتر نداشتند، با این حال، او بغضش را فرو می خورد تا اشک هایش فرشته ای را رنجور نسازد. «زینب»، از دختران همدم، با لبخند میزبان همایون شد و سپس به درخواست حاضران در محفل، دست هایش را به سوی آسمان بلند کرد. معصومیت نمایان در چهره او سبب شد همگان از او بخواهند دعایی کند، دعایی که بدون شک از زبان او بهتر شنیده می شود و امید به برآورده  شدنش هم بیشتر است، زینب دست هایش را بالا آورد و با چشم هایش دعا برای سلامتی استاد شجریان را زمزمه کرد .... .

و بغضی که شکست...

دقایقی هم در تالار «همدم» گرد هم آمدیم تا به تماشا بنشینیم هنرنمایی دو تن از دختران هنرمند این موسسه را. «تکتم» و «مهتاب» از با استعدادترین دختران این خانه هستند که همین چند روز قبل نیز در اولین کنسرت ملی معلولان ایران (لگاتو) حضوری درخشان داشتند و بار دیگر توانمندی همنوعان خود را به نمایش گذاشتند. بیشتر مردم مشهد «تکتم» را می شناسند، دختر بی نظیری که با وجود معلولیت، لبریز از استعداد است و آثار هنرمندان را به زیبایی همان کار اصلی بازخوانی می کند. تکتم شروع به شعرخوانی و این بیت را زمزمه کرد: «خوب شد دردم دوا شد»، همان لحظه بود که انگار حال همایون هم خوب تر از قبل شد و بغض فروخفته، در جلوه اشک بر گونه هایش نشست. این احساس، لحظاتی بعد همایون را از جای خود بلند کرد و به روی سن کشاند. همایون شجریان، هنرمندی که اگر او را بهترین آوازخوان امروز ایران بدانیم خلاف نیندیشیده ایم، در کمال سادگی و بی آلایشی از جای برخاست و با تمام احساس در کنار دختر هنرمند کم توانی نشست که نه آرزوی گرفتن عکس یادگاری با هنرمندان را دارد و نه مشتاق دیدن سلبریتی هاست، اما انسانیت در تمام وجود او موج می زند. چشمان همایون دیگر پر از اشک شده بود و توان پنهان کردن آن ها را هم نداشت، پس آواز سر داد و تمام احساس را در آهنگ کلمات جاری کرد: «خوب شد دردم دوا شد خوب شد، دل به عشقت مبتلا شد خوب شد... ».

تو وقف خراباتی ...

همایون دقایقی را هم با حاضران سخن گفت، از عشق و محبتی که در این بازدید دریافت کرده بود و تماشای همدمی و همدلی عاشقانه ای که خادمان به این دختران بی سرپرست با آن ها دارند: «باعث افتخار است که انسان هایی مانند خادمان فرزندان این موسسه هستند که قدر سلامتی و زندگی را خوب می دانند و سعی می کنند آن را به کسانی که توان کافی ندارند، هدیه کنند، قابل تقدیر است تلاش انسان هایی که کمبود و نیازهای دختران کم توان این موسسه  را برآورده می کنند. زندگی چیزی جز گذر زمانی که می رود نیست، مهم این است که آن را به چه کیفیتی بگذرانیم و چه دستاوردهایی داشته باشیم. چه دستاوردی بهتر از خدمت به عزیزانی که از یک سری نعمت ها و توانایی های طبیعی محروم هستند. باعث خوشحالی است که در این جا، در کنار رسیدگی با محبت به مشکلات و نیازهای جسمی این فرزندان کم توان، استعداد آن ها را هم بارور می کنند تا بُعد روحی آن ها هم پرورش یابد و تقویت شود. این کار صبر و از خودگذشتگی بسیاری می خواهد که مشاهده آن باعث افتخار و فرصتی برای یادگیری است. امیدوارم این تجربه برای خود من درسی باشد که بتوانم در حد توان برای این فرزندان وقت بگذارم و به همین خاطر هر کاری از دستم بر آید برای فرزندان همدم خواهم کرد.» فرزند استاد شجریان، صحبت های خود را با این بیت از مولانا  به پایان رساند تا مهر تاییدی باشد بر آمادگی و حضور تمام قد برای کمک به فرزندان کم توان ذهنی : «تو وقف خراباتی، دخلت می و خرجت می، زین وقف به هشیاران مسپار یکی دانه».

 

آخرین وضعیت سلامتی استاد شجریان

فرصت اندک حضور همایون شجریان و نبود مجال کافی برای گفت و گو، مانع از آن شد که بتوانیم با او به صحبت بنشینیم و به تفصیل از او بشنویم. اما همین مجال اندک، بهترین فرصت بود تا از او درباره وضعیت سلامتی پدر بپرسیم، سوالی که دغدغه ذهنی همه دوستداران فرهنگ و هنر و این آب و خاک است. همایون در پاسخ به خراسان در این باره گفت: شرایط شان مشابه قبل است و تغییری نکرده است، در خانه تحت نظر هستند و مانند گذشته، به خداوند امید داریم تا ببینیم وضعیت سلامتی شان چه می شود، فعلا بد نیستند و الحمدلله وضعیت شان پایدار است، شرایط درمانی هم به خوبی در حال پیگیری است. همایون شجریان درباره وضعیت حنجره و تارهای صوتی استاد هم گفت: خوشبختانه قدرت تکلم دارند و وقتی که بخواهند می توانند صحبت کنند. از همایون درباره علاقه استاد به تماشای بازی های فوتبال و حال و هوای این روزهای شان هم پرسیدیم، او گفت: این روزها کمتر از گذشته فوتبال می بینند، اما اگر حوصله داشته باشند گاهی هم تلویزیون تماشا می کنند. صحبت پایانی ما، انتقال پیام بسیاری از دوستداران فرهنگ و هنر به خانواده استاد شجریان وآرزوی سلامتی ایشان بود و فرزند ایشان هم گفت: می دانم که همه از روی علاقه ای که به استاد دارند، پیگیر وضعیت سلامتی ایشان هستند اما بیش از آن چه گفته شده است و حالا هم بیان کردم، نکته قابل توضیح دیگری نیست و اگر باشد حتما آن را اعلام می کنیم.

 

 

مطالعه روزنامه