شادی به شکرانه‌ی یک ماه بندگی...

 

عید فطر مراسمی نیست که بخواهیم در موردش مقدمه و موخره‌ی خاصی بنویسیم. همه‌ی ما از کودکی خاطرات شیرینی داریم که یکی از آنها همراهی با بزرگترهای خانواده‌ و رفتن به نماز عید فطر است. صبح زود روز عید با لباس‌های تمیز و نو آماده می‌شدیم بعد از یک ماه بندگی و روزه‌داری به مسجد محله برویم و نماز عید فطر را در کنار بزرگ‌ترها بخوانیم که حال و هوای آدم را حسابی عوض می‌کرد...

حالا فرض کنید اگر این حال و هوا و این نسیم روح انگیز را در صحن حیاط همدم تجربه کنید. کنار تعدادی از دختران بی‌سرپرست خردسال و میان‌سالی که چادرهای رنگی به سر دارند و مادریاران‌شان که اینجا هم حواسشان به بچه‌ها هست. شرط می‌بندم بزرگ و کوچک بودن و سن و سال آدم فراموش می‌شود. همه‌ی ذهن و حواس‌تان می‌رود سراغ دستان فرشته‌های کوچولوی خانه‌ی کوچک پناهگاهی موسسه...

یکی از حاج خانم‌هایی که در نماز عید فطر همدم شرکت کرده بود خیلی ساده به جای همه‌ی نوشته‌ها و اخبار رسمی گفت: «چه کار خوبی کردید امسال نماز عید فطر برگزار کردید. من هرسال فطریه‌هایم را به صندوق دم در موسسه می‌آوردم و نیت می‌کردم با این کار در زندگی بهتر بچه‌ها نقشی داشته باشم. وقتی می‌دیدم مینی بوس‌های موسسه بچه‌ها را به مساجد سطح شهر می‌برند تا نماز عیدشان را بخوانند، با خودم می‌گفتم کاش همین جا و زیر همین درخت‌های باصفا نماز بخوانیم...می‌گفتم کاش بشود کنار فرشته‌های همدم به صف بایستیم و از خدا بخواهیم بخاطر این طفل معصوم‌ها از گناهان ما هم بگذرد...»

حاج خانم احمدی همسایه‌ی مهربان همدم همزمان با گفتن این حرف‌ها از داخل کیفش وجوهات شرعی‌اش را هم داخل صندوق فطریه موسسه انداخت و رفت تا در صف قسمت خانم‌ها بنشیند. فقط او نبود که از خادمین موسسه بخاطر برگزاری نمازعید فطرتشکر کرد؛ حاج آقای تقوی که طلبه‌ی جوان و پیش‌نماز مراسم بود هم از کار امسال موسسه خوشش آمد و بعد از اقامه‌ی نماز ضمن سخنان کوتاهی گفت: «امیرالمومنین علی(ع) در یکی ازخطبه‌های نماز عید فطر از مومنین می‌خواهد عید و خوشحالی‌ خانواده‌شان را با مستمندان و آدم‌های بی‌کس و کار تقسیم کنند. امروز در کنار فرشته‌های همدم همسایه‌های مهربانی که از همه‌ی محله‌های شهرمیهمان موسسه هستند، دعای قنوت‌شان را با قلبی آرام و مطمئن‌تر از هرسال قرائت کردند. آنها حال و هوایی داشتند که بهتر است آن را عشق خالصانه بنامیم. انشالله هرسال نماز عید فطر قرار همه‌ی ما همین‌ مکان روحانی باشد.»

خام دکتر حجت(مدیر عامل موسسه) هم که بعد از اقامه‌ی نماز عید فطر، همراه نمازگزاران در بازدید از سرای مهر حضور داشت ضمن تشکر از حضور همشهریان روزه‌دار مشهدی گفت: «فرزندان همدم هیچ‌وقت این روز مقدس را فراموش نمی‌کنند؛ روزی که سحرگاهش با دیدار یاران مهربان آغاز شد و ما این همه مهر و تلاش بی‌ریای مردم خیر و نیکوکار شهرمان را به فال نیک می‌گیریم. اینجا خانه‌ی اهالی شهر امام مهربانی‌ها (ع) است و همیشه آماده میزبانی از خوبان روزگار هستیم.»

یکی از شیرین‌ترین خاطرات کودکی ‌راقم این جملات برمی‌گردد به روزهای عید فطر؛ زمانی که بعد از نماز می‌خواستم به خانه برگردم و معمولا چند تا از بچه‌های بی‌سرپرست یا یتیم محله به پدرم سلام می‌کردند. بابا هم با مهربانی دستی به سرشان می‌کشید و از جیبش مقداری پول به آنها می‌داد. وقتی پدر با مهربانی دستی به سر بچه‌های یتیم محله می‌کشید از خداوند بابت داشتن نعمت بزرگ سایه‌ی زندگی و مهر پدر، تشکر می‌کردم و دستهای پر خیر و برکتش را بیشتر در دستم می‌فشردم.

 

 

 گالری تصاویر